Common Writings ( সাধাৰণ লিখনি )

In this category we include all those writings/posts which are quite simple and common.
এই শ্ৰেণীত আমি সেই সকলোবোৰ লিখনি অন্তৰ্ভুক্ত কৰোঁ যিবোৰ একেবাৰে সৰল আৰু সাধাৰণ।

Happy Raksha Bandhan

ৰাখী বন্ধন : ৰাখী উৎসৱৰ গুৰুত্ব, তাৎপৰ্য আৰু ইতিহাস Raksha Bandhan: Importance, Significance and History of Rakhi Festival

ৰাখী বন্ধন (Raksha Bandhan) : এই শব্দটোৱে আমাক এটি মধুৰ সম্পৰ্কৰ কথা সোঁৱৰাই দিয়ে। ৰাখী বন্ধন হৈছে সুৰক্ষাৰ বন্ধন। এই পৱিত্ৰ দিনটোত, ভগ্নীসকলে তেওঁলোকৰ ভাতৃসকলৰ হাতত ‘ৰাখী’ বান্ধে। ৰাখী বন্ধন উৎসৱ : ইয়াক হিন্দু ধৰ্মৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৱ হিচাপে গণ্য কৰা হয়। ৰাখীৰ সূতাডালক পৱিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয় কিয়নো ই এজন ভাতৃয়ে ভনীয়েকক দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতিৰ কথা মনত পেলাই দিয়ে যে তেওঁ মৃত্যুলৈকে তাইক সুৰক্ষা দিব। এই উপলক্ষে ভগ্নীসকলে তেওঁলোকৰ ভাতৃসকলৰ সুস্বাস্থ্য আৰু মংগলৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰে আৰু তাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁলোকৰ ভায়েকৰ পৰা উপহাৰ লাভ কৰে। ৰাখী বন্ধনৰ গুৰুত্ব: ৰাখী বন্ধনে ভাৰতীয় সমাজৰ এক নিৰ্ধাৰিত চৰিত্ৰ ভাতৃ আৰু ভগ্নীৰ মাজৰ সম্পৰ্ক শক্তিশালী কৰে। ৰাখী বন্ধন প্ৰাচীন কালৰ পৰা চিহ্নিত এক উৎসৱ আৰু এই ৰীতি-নীতিৰ আঁৰত কেইবাটাও পৌৰাণিক কাহিনী আছে। ভাৰতীয় ইতিহাসত কেইবাটাও কাহিনী আছে যেতিয়া ভাতৃসকলে প্ৰতিকূল সময়ত তেওঁলোকৰ ভগ্নীসকলক সুৰক্ষা দিবলৈ আগবাঢ়িছিল বুলি কোৱা হয়। কোৱা হয় যে প্ৰাচীন কালত ৰাণীসকলে ভাতৃত্ববোধৰ প্ৰতীক হিচাপে ৰাখী একোডাল তেওঁলোকৰ চুবুৰীয়া ৰাজ্যৰ ৰজা সমূহলৈ প্ৰেৰণ কৰিছিল। হিন্দু বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি, শাওণ মাহৰ পূৰ্ণিমাত ৰাখী বন্ধন উদযাপন কৰা হয়। হিন্দুসকলৰ মাজত শাওণ মাহক এক শুভ কাল বুলি গণ্য কৰা হয় আৰু এই গোটেই সময়ছোৱাত প্ৰতি সোমবাৰে ভগৱান শিৱক পূজা কৰা হয়। এই উৎসৱৰ লগত সংগতি ৰাখি ভাৰতীয় ডাক বিভাগে বিশেষ খাম প্ৰস্তুত কৰে, য’ত ভগ্নীসকলে তেওঁলোকৰ দূৰৱৰ্তী ভাতৃসকললৈ ৰাখী প্ৰেৰণ কৰিব পাৰে। ভাৰতীয় ৰেল সেৱাই এই উৎসৱৰ তাৎপৰ্য কঢ়িয়াই আনিবলৈ বিশেষ ৰেল চলায়। যদিও ৰাখী বান্ধিবলৈ মাত্ৰ কেইমিনিটমান সময় লাগে, কিন্তু প্ৰস্তুতি বহু দিন আগতে কৰা হয়। ভগ্নীসকলে উৎসৱৰ আগতে তেওঁলোকৰ ভাতৃসকলৰ বাবে বিশেষ ৰাখী বাছনি কৰে। এজন ভাতৃয়ে ৰাখী বন্ধনৰ দিনা যিকোনো পৰিস্থিতিতে নহওক কিয় নিজৰ ভনীয়েকৰ ওচৰত উপস্থিত থাকিবলৈ চেষ্টা কৰে আৰু ভনীয়েকসকলে ‘পবিত্ৰ সূতা’ বান্ধিবলৈ অপেক্ষা কৰি থাকে। পৰিয়ালৰ প্ৰতিজন সদস্যই ৰাতিপুৱাৰে পৰা আৰম্ভ হোৱা ৰীতি-নীতিৰ বাবে সোনকালে উঠি প্ৰস্তুতি চলায়। পূজা অনুষ্ঠানৰ বাবে এক বিশেষ থালি প্ৰস্তুত কৰা হয় য’ত সেন্দুৰ, চাউল, ফুল, মিঠাই আৰু ৰাখী সুন্দৰভাৱে সজোৱা থাকে। এই উৎসৱটোৱে ভাই-ভনীসকলক একেলগে ডাঙৰ হোৱাৰ গুৰুত্ব উপলব্ধি কৰাত সহায় কৰে। ৰাখী বন্ধনৰ ইতিহাস: কোৱা হয় যে চিত্তোৰৰ বিধৱা ৰাণী কৰ্ণৱতীয়ে মোগল সম্ৰাট হুমায়ুনলৈ ৰাখী প্ৰেৰণ কৰাৰ পিছত উৎসৱটোৱে জনপ্ৰিয়তা অৰ্জন কৰিছিল যেতিয়া তেওঁক তেওঁৰ সহায়ৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। এইটোও বিশ্বাস কৰা হয় যে দ্ৰৌপদীয়ে ৰাখী ভগৱান কৃষ্ণক সৈতে বান্ধিছিল। ভাৰতত ৰাখী বন্ধনৰ এটা আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় কাহিনী মোগল যুগৰ সৈতে সম্পৰ্কিত যেতিয়া ৰাজপুত আৰু মোগলৰ মাজত সংঘৰ্ষ হৈছিল। লোককথাঅনুসৰি যেতিয়া চিত্তোৰৰ বিধৱা সম্ৰাজ্ঞী কৰ্ণৱতীয়ে তেওঁৰ ৰাজ্যত সংকট দেখিছিল, তেতিয়া তেওঁ মোগল সম্ৰাট হুমায়ুনলৈ ৰাখী পঠিয়াইছিল আৰু গুজৰাটৰ বাহাদুৰ শ্বাহৰ আক্ৰমণৰ বিৰুদ্ধে তেওঁৰ ৰাজ্যক সুৰক্ষিত কৰিবলৈ সহায় বিচাৰিছিল। কৰ্ণৱতীয়ে প্ৰেৰণ কৰা সূতাৰ প্ৰতি সন্মান জনাই হুমায়ুনে লগে লগে তাইৰ সুৰক্ষাৰ বাবে চিত্তোৰলৈ তেওঁৰ সৈন্য প্ৰেৰণ কৰিছিল। এয়া বিশ্বাস কৰা হয় যে দ্ৰৌপদীয়ে এবাৰ তাইৰ শাৰীখনৰ এটা পটি ছিঙি কৃষ্ণৰ হাতত বান্ধিছিল, যি যুদ্ধক্ষেত্ৰৰ ঘাঁৰ পৰা কৃষ্ণৰ ৰক্তক্ষৰণ বন্ধ কৰিছিল। কৃষ্ণই তেতিয়া তাইক তেওঁৰ ভগ্নী হিচাপে ঘোষণা কৰিছিল। ইয়াৰ বিনিময়ত, বস্ত্ৰহৰণৰ সময়ত ভগৱান কৃষ্ণই দ্ৰৌপদীক সুৰক্ষা দিছিল। ৰাখী বন্ধনে দেৱী সন্তোষীৰ জন্মৰ সৈতেও ইয়াৰ সম্পৰ্ক বিচাৰি পাইছে। এটা বিশ্বাস আছে যে ৰাখী বন্ধনত আনকি ভগৱান যম (মৃত্যুৰ ঈশ্বৰ)কো তেওঁৰ ভগ্নী যমুনা (নদী)য়ে ৰাখী পিন্ধাইছিল। যমুনাই যমক ৰাখী বান্ধিছিল আৰু অমৰত্ব বৰ প্ৰদান কৰিছিল। উৎসৱৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কাহিনী বা পৌৰাণিক কাহিনী যিয়েই নহওঁক, ইয়াক আধুনিক প্ৰৱণতাৰ সৈতে সম্পূৰ্ণ উৎসাহেৰে উদযাপন কৰা হয়। ৰাখীৰ গুৰুত্ব সাধাৰণ লোক আৰু তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ মাজতে সীমাবদ্ধ নহয়, আনকি ৰাজনীতিবিদসকলেও এই উৎসৱক এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰম্পৰা হিচাপে গণ্য কৰে। প্ৰতি বছৰে হাজাৰ হাজাৰ ৰাখী ৰাষ্ট্ৰপতি, প্ৰধানমন্ত্ৰী আৰু সমগ্ৰ দেশৰ বিশিষ্ট ব্যক্তিসকললৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়। বি.দ্ৰ.: এনেধৰণৰ আন আন লিখনি সমূহ পঢ়ি থাকিবলৈ অনুগ্ৰহ কৰি Register কৰক আৰু বহুতো বিনামূলীয়া সুবিধা গ্ৰহণ কৰক। লগতে নিজৰ নিজৰ বন্ধু-বান্ধৱৰ মাজত আমাৰ লিখনিসমূহ Share কৰক। ধন্যবাদ।

ৰাখী বন্ধন : ৰাখী উৎসৱৰ গুৰুত্ব, তাৎপৰ্য আৰু ইতিহাস Raksha Bandhan: Importance, Significance and History of Rakhi Festival Read More »

Feature Photo

কেইগৰাকীমান মহান ব্যক্তিৰ ১০০ টা শিক্ষা সম্পৰ্কীয় মহান বাৰ্তা 100 education related great messages of a few great people

শিক্ষা সম্পৰ্কীয় (education related): ১। শিক্ষাৰ ঘাই শিপাডাল বৰ তিতা কিন্তু ইয়াৰ ফল বৰ মিঠা — এৰিষ্ট’টল। ২। এখন ভাল কিতাপ নষ্ট কৰা আৰু এজন ভাল মানুহক হত্যা কৰা একে কথা — মিল্টন। ৩। সংসাৰৰ অন্য বস্তু গাৰ বলেৰে বা ধনেৰে সংগ্ৰহ কৰি ল’ব পাৰি; কিন্তু জ্ঞান সেইদৰে আর্জি ল’ব নোৱাৰৰি। তাৰ কাৰণে লাগে অধ্যয়ন — জনচন। ৪। প্রাথমিক শিক্ষাই মানুহৰ জীৱন গঢ়ে — ডঃ জাকিৰ হুচেইন। ৫। সর্বপ্রথমে অর্থনৈতিক চিন্তা-চৰ্চাৰ ওপৰতহে ইতিহাসৰ পৰিণতিৰ ভিত্তি বিচাৰিব লাগিব — কার্ল মার্ক্স। ৬। শিক্ষাই জ্ঞান, জ্ঞানেই শক্তি — চক্ৰেটিছ। ৭। শিক্ষাই জীৱন, জীৱনেই শিক্ষা — লজ। ৮। শিক্ষাৰ লক্ষ্য হৈছে ব্যক্তিৰ দেহ আৰু আত্মাৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু পূর্ণতা দান কৰা — প্লেটো । ৯। নৈতিকতা শিক্ষাৰ মেৰুদণ্ড হোৱা উচিত। শিক্ষাৰ যোগেদি ব্যক্তিৰ নৈতিক চৰিত্ৰ গঠনত গুৰুত্ব দিব লাগে — প্লেটো । ১০। শিক্ষাই হৈছে মূল উপায় যি মানৱ জীৱনলৈ সুখ-শান্তিৰ নিজৰা বোৱাই আনিব পাৰে — এৰিষ্ট‘টল। ১১। শিক্ষাই প্রতিজন মানৱৰ মনত নিহিত হৈ থকা সার্বজনীন যুক্তিসিদ্ধ ভাৱধাৰাসমূহ বাহিৰত প্ৰকাশ কৰে — চক্রেটিচ। ১২। শিক্ষা হ’ল জীৱন ব্যাপী চলা এক বিকাশমুখী প্রক্রিয়া — শিক্ষাবিদ ডিউই। ১৩। শিক্ষাৰ লক্ষ্য হৈছে ব্যক্তিৰ সকলোবিলাক গুণ বিকশিত কৰা, যিবিলাকে ব্যক্তিৰ পাৰিপাৰ্শ্বিকতাক দমন কৰিবলৈ সমৰ্থবান কবে আৰু নিজৰ মানসিক ইচ্ছা, অভিৰুচি আদি মানসিক গুণসমূহৰ পৰিপূর্ণতা আনে — জন ডিউৱে। । ১৪। শিক্ষাৰ একমাত্র বিষয় হ’ল সর্বতো প্রকাৰে বিকশিত জীৱন — শিক্ষাবিদ হোৱাইট হেড। ১৫। ব্যাপক অর্থত সকলো অভিজ্ঞতাই শিক্ষা — শিক্ষাবিদ লজ। ১৬। শিক্ষাই মহৎ অন্তৰত লুকাই থকা ধৰ্ম আৰু পূর্ণ গুণ বিকাশ কৰে — শিক্ষাবিদ এডিচন। ১৭। পুথিগত আৰু মুখস্থ কৰা বিদ্যাতকৈ হাতে কামে কৰি অভিজ্ঞতাৰ দ্বাৰা অৰ্জন কৰা শিক্ষা বেছি ফলপ্রসু আৰু দীর্ঘস্থায়ী হয় — জ্যাঁ জেকচ ৰুচো। ১৮। বাল্যকালতেই জীৱনৰ আদৰ্শৰ ভেটি স্থাপন কৰিবলৈ বহল দৃষ্টিভঙ্গীৰে চিন্তা কৰিব লাগে। কাৰণ, শিক্ষা জীৱনৰ ভেটি সৰুতেই সুদৃঢ় নকৰিলে ডাঙৰ হ’লে কৰিব নোৱাৰি — জন লক । ১৯। শিক্ষাৰ কাম হৈছে একোটি অসহায় সৰু প্ৰাণীক এজন সুখী, নৈতিক আৰু উপযুক্ত মানুহৰূপে গঢ়ি উঠাত সহায় কৰা — জন ডিউৱে। ২০। জ্ঞানৰ সঁফুৰাটো এদল মুষ্টিমেয় মানুহৰ মাজত আৱদ্ধ কৰি ৰখাৰ অর্থ হ’ল এটা জাতিৰ জ্ঞান স্পৃহাৰ উদ্যম ধ্বংস কৰি জাতিটোক বৌদ্ধিক দৰিদ্ৰতাৰ ফালে আগুৱাই লৈ যোৱা — আইনষ্টাইন। ২১। শিক্ষাই শিশুক প্রকৃত জীৱন যাপনৰ উপযোগী কৰি তুলিব লাগিব। শিক্ষাই ক’বই লাগিব কেনেকৈ আমি শৰীৰৰ প্রতিপালন কৰিব লাগিব, মনৰ কেনেকৈ চৰ্চা কৰিব লাগিব, কেনেকৈ সমস্যাবিলাক সমাধান কৰিব লাগিব, কেনেকৈ পৰিয়াল ভৰণ-পোষণ কৰিব লাগিব, এজন সুনাগৰিক হিচাপে কেনেকৈ ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব — হার্বাট স্পেন্সাৰ । ২২। আমি যি জানো সি অতি সামান্য। আমি যি নাজানো, তাৰ সীমা নাই। এতেকে নিজকে জ্ঞানী বুলি ভবা অনুচিত — পাপেলচ্।  ২৩। জগতত জীয়াই থাকিবলৈ প্রেম, সাহস আদিৰ দৰকাৰ — আব্রাহাম লিঙ্কন। ২৪। জ্ঞানৰ নিচিন পবিত্ৰকাৰ একোৱেই নাই — ভগৱান শ্রীকৃষ্ণ (গীতা) ২৫। মহত্ত্ব নাম বা অবয়বত নিহিত নাথাকে, ই হ’ল মানৱ জীৱনৰ এটি বিশিষ্ট গুণ। যি সকলৰ কৰ্ম্মস্থলীনিতান্তই পৰিসীমিত তেওঁলোকৰকৰ মাজতো মহত্ত্ব থাকিব পাৰে। — ফিলিপছ ব্ৰুকছ। ২৬। যিজন শ্রদ্ধাৱান গুৰু, শুশ্ৰূষাত একনিষ্ঠ সাধক, তৎপৰ আৰু জীতেন্দ্রীয় তেওঁৱেই জ্ঞান লাভ কবে, আত্মজ্ঞান লাভ কৰি অতি শীঘ্ৰে পৰম শান্তি লাভ কৰে — ভগৱান শ্রীকৃষ্ণ (গীতা)। ২৭। আটাইতকৈ অনমনীয় বস্তু হ’ল সত্য ঘটনা। আমি যিয়েই নাভাবোঁ বা ইচ্ছা নকৰোঁ বা নিবিচাৰোঁ কিয় সত্য ঘটনাৰ সাক্ষ্য অপৰিৱর্তনীয় হৈ ৰয় — জন আদামছ। ২৮। মানুহৰ শাৰীৰিক, মানসিক আৰু আধ্যাত্মিক উৎকর্ষ সাধন কৰাই হৈছে শিক্ষা — মহাত্মা গান্ধী। ২৯। মানুহৰ ভিতৰত যি পূর্ণতা সুপ্তভাৱে আছে তাৰ বিকাশেই শিক্ষাৰ লক্ষ্য — স্বামী বিবেকানন্দ। ৩০। শিশুৰ অন্তর্নিহিত শক্তিৰ স্বাভাৱিক আৰু স্বাধীন বিকাশেই শিক্ষা — মনীষী ৰুচো। ৩১। ব্যক্তিৰ জীৱনক বঢ়াই সৰ্বব্যাপক শক্তিৰে সৈতে সংযুক্ত কৰা, মানুহ আৰু প্ৰকৃতিৰ মাজত এক শক্তি বিৰাজ কৰা আৰু এককে উপলব্ধি কৰাই শিক্ষাৰ লক্ষ্য — ফ্লোৱেল ৩২। যশস্যা আপোনাৰ সুকীৰ্ত্তিৰ মৃদু সুগন্ধ — চক্রেটিচ। ৩৩। প্রকৃত ছাত্রই কেতিয়াও খ্যাতি, ক্ষমতা নাইবা আমোদ নিবিচাৰে। তেওঁ বিচাৰে কেৱল জ্ঞান আৰু সত্য। সত্য আৱিষ্কাৰ কৰিবৰ বাবে তেওঁ সকলো কৰিবলৈ সাজু — চাৰ জগদীশ চন্দ্ৰ বসু। ৩৪। নজনাটো সিমান লাজৰ কথা নহয়, শিকিবলৈ যত্ন নকৰাটো যিমান — বেঞ্জামিন ফ্রেঙ্কলিন। ৩৫। ছাত্র সকলে দলীয় ৰাজনীতিত লিপ্ত হ’ব নোৱাৰে। সকলো বিষয়ৰ কিতাপ পঢ়াৰ দৰে সকলো দলৰ কথা তেওঁলোকে শুনিব পাৰে। কিন্তু তেওঁলোকৰকৰ কাম হ’ল ইয়াৰ মাজৰ পৰা সত্যখিনি গ্ৰহণ কৰি বাকীখিনি পৰিহাৰ কৰাটো। তেওঁলোকৰ কাৰণে এই কামেই উপযুক্ত — মহাত্মা গান্ধী। ৩৬। ছাত্ৰ অৱস্থাত জাতীয়তাৰদ্বাৰা অনুপ্রাণিত হ’ব নোৱাৰিলে ছাত্র জীৱন ব্যর্থ — তৰুণৰাম ফুকন। ৩৭। আমাক এনে শিক্ষা লাগে যাৰ দ্বাৰা আমাৰ সৎ চৰিত্ৰ গঠন হয়। যাৰ দ্বাৰা মানসিক বল বৃদ্ধি হয়, যাৰ দ্বাৰা বুদ্ধিমত্তা প্ৰসাৰিত হ’ব আৰু যাৰ সহায়ত আমি নিজৰ ভৰিত থিয় দি আত্মনিৰ্ভৰশীল হ’ব পাৰোঁ — স্বামী বিবেকানন্দ। ৩৮। যদি কাৰোবাৰ চিত্রবিদ্যা নাইবা অন্য কোনো শিল্প বিদ্যাত পাৰদর্শিতা লাভ কৰিবলৈ অভিলাষ থাকে তেন্তে তেওঁ ৰাতিপুৱা শয্যাত্যাগ কৰাৰ পৰা নিশা বিছনালৈ যোৱাৰ সময়লৈকে সমগ্র মানসিক ভাব আৰু চিন্তা কেৱল সেই বিষয়তে নিবিষ্ট ৰাখিব লাগে — প্রসিদ্ধ ইংৰাজ চিত্ৰকৰ ৰেনলড। ৩৯। শিক্ষা, একতা, ভ্রাতৃত্ব, সাম্যবাদ, স্বাক্ষৰতাই একমাত্র উন্নতিৰ পথ, মানুহৰ মাজত জাতিগত, সম্প্রদায়গত কোনো প্রভেদ নাই। গণতন্ত্র, সাম্যবাদ আৰু ভ্রাতৃত্বৰ এয়ে মহামন্ত্র — হজৰত মহসুদ। ৪০। যিজনে কেৱল ভাল উপদেশ দিয়ে তেওঁ এখন হাতেৰে কাম কৰে, যিজনে ভাল উপদেশ দিয়ে আৰু ভাল আৰ্হি দেখুৱাই তেওঁ দুয়োখন হাতেৰে কাম কৰে, কিন্তু যিজনে ভাল উপদেশ দি বেয়া আৰ্হি দেখুৱাই তেওঁ এখন হাতেৰে কৰে আনখন হাতেৰে ভাঙে — ফ্রান্সিচ বেকন। ৪১। জ্ঞানপিপাসু আৰু সাধনাৰত লোকক কোনো বাহ্যিক দুঃখকষ্ট, বা অভাৱ অনাটনৰ চিন্তাই বিচলিত কৰিব নোৱাৰে — লালবাহাদুৰ শাস্ত্রী। ৪২। যি সাফল্যৰ প্রতিক্রিয়া পিচলৈ ৱেয়া হয়, সেই সাফল্য পৰাজয়ৰ সমতুল্য — ৰফ ফাউকুড। ৪৩। শিক্ষাৰ উদ্দেশ্য মন প্রশস্ত কৰা, চিন্তা শক্তি বঢ়োৱা শিক্ষার্থীক নানা ভাব দি ভৱিষ্যত জীৱন-যুদ্ধত দেশৰ আৰু জগতৰ কল্যাণ সাধনত সৰ্বতে প্রকাৰে যোগ্যবান কৰা — তৰুণ ৰাম ফুকন। ৪৪। সৰ্বসাধাৰণৰ মঙ্গলেই শিক্ষাৰ মুখ্য উদ্দেশ্য হোৱা উচিত। প্রত্যেকেই নৈতিক উন্নতি কৰিব পৰা শিক্ষা লাভ কৰক। শিক্ষা সমাজৰ আদি মূল। ই মানুহৰ চিন্তা, জ্ঞান আৰু কৰ্ম্মনিপুণ কৰাত সহায় কৰে। শিক্ষা হৈছে সঞ্জীৱনী অমৃত সদৃশ। নিৰক্ষৰতা জীৱনৰ কাঁইটীয়া বাট, শিক্ষাই মানুহৰ শৰীৰত প্রাণশক্তি সঞ্চয় কৰে কাৰণেই ইয়াক প্রাণবায়ুও বোলা হয় — ডঃ জাকিৰ হুছেইন। ৪৫। শিক্ষাৰ দ্বাৰা মানৱ শিশুৰ মস্তিষ্ক, হৃদয় আৰু হাতৰ উন্নতি তথা বিকাশ সাধন হ’ব লাগিব — জন হেনৰিক পেষ্টালজি। ৪৬। শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত পাঠ্যপুথিৰ জ্ঞানতকৈ বাস্তৱ অভিজ্ঞতাৰ জ্ঞান বেছি মূল্যৱান — জন হেনৰিক পেষ্টালজি। ৪৭। শিক্ষাৰদ্বাৰা মই শিশুৰ দেহ, মন আৰু আত্মাৰ সৰ্ব্বতোমুখী বিকাশকে বুজোঁ — গান্ধীজী। ৪৮। বিদ্যালয় হৈছে বৃহত্তম সমাজৰ প্রতিচ্ছবি আৰু ক্ষুদ্র সংস্কৰণ আনহাতে বিদ্যালয় সৰলতা, পৱিত্ৰতা আৰু সুন্দৰৰ ভাৰসাম্য বজাই ৰখা এক বিশেষ সমাজ — জন ডিউৱে। ৪৯। বিদ্যালয় এখন

কেইগৰাকীমান মহান ব্যক্তিৰ ১০০ টা শিক্ষা সম্পৰ্কীয় মহান বাৰ্তা 100 education related great messages of a few great people Read More »