১৯৪০ চনৰ ২৭ নৱেম্বৰত ছান ফ্ৰাঞ্চিস্কোৰ চায়নাটাউনৰ জেকচন ষ্ট্ৰীট হস্পিটেলত ড্ৰেগনৰ বছৰত ৰাতিপুৱা ৬ ৰ পৰা ৮ বজাৰ ভিতৰত ব্ৰুছ জুন ফেন লীৰ জন্ম হৈছিল। ব্ৰুছ আছিল লী হোই চুয়েন আৰু তেওঁৰ পত্নী গ্ৰেছ হোৰ চতুৰ্থ সন্তান। তেওঁৰ দুগৰাকী ডাঙৰ ভগ্নী আছিল, ফবী আৰু এগ্নেছ, এজন ডাঙৰ ভায়েক পিটাৰ আৰু এজন সৰু ভায়েক ৰবাৰ্ট।
ব্ৰুছৰ পিতৃ-মাতৃয়ে তেওঁক “জুন ফেন” নাম দিছিল। ইংৰাজী নাম ব্ৰুছ লী, জেকচন ষ্ট্ৰীট হস্পিটেলৰ এগৰাকী নাৰ্চে কেঁচুৱাটোক এইটো নাম দিছিল যদিও তেওঁ মাধ্যমিক বিদ্যালয়ত প্ৰৱেশ আৰু ইংৰাজী ভাষাৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ নকৰালৈকে কেতিয়াও এই নামটো ব্যৱহাৰ কৰিব পৰা নাছিল।
তিনি মাহ বয়সত, লী হোই চুয়েন, তেওঁৰ পত্নী গ্ৰেছ আৰু কেঁচুৱা ব্ৰুছ হংকংলৈ উভতি আহে য’ত ব্ৰুছক ১৮ বছৰ বয়সলৈকে ডাঙৰ-দীঘল কৰা হ’ব। ব্ৰুছ লীৰ প্ৰাৰম্ভিক বছৰবোৰৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ স্মৃতি আছিল দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত (১৯৪১-১৯৪৫) জাপানীসকলে হংকঙ দখল কৰা।
১৩ বছৰ বয়সত, ব্ৰুছক মাষ্টাৰ য়িপ মেনৰ সৈতে পৰিচয় কৰাই দিয়া হয়, যি গুং ফুৰ উইং চুন ষ্টাইলৰ শিক্ষক। পাঁচ বছৰ ধৰি ব্ৰুছে নিষ্ঠাৰে অধ্যয়ন কৰিছিল আৰু অতি দক্ষ হৈ পৰিছিল। তেওঁ য়িপ মেনক এজন নিপুণ শিক্ষক আৰু জ্ঞানী ব্যক্তি হিচাপে যথেষ্ট শ্ৰদ্ধা কৰিছিল আৰু পিছৰ বছৰবোৰত তেওঁৰ ওচৰলৈ সঘনাই আহিছিল।
হাইস্কুলত, ব্ৰুছ লীৰ এটা সফলতা আছিল এজন ইংৰাজ শিক্ষাৰ্থীৰ বিৰুদ্ধে আন্তঃবিদ্যালয় বক্সিং চেম্পিয়নশ্বিপ জয় কৰা য’ত কুইন্সবাৰীৰ মাৰ্কুইচ নিয়ম অনুসৰণ কৰা হৈছিল আৰু কোনো লাথি মাৰিবলৈ অনুমতি দিয়া হোৱা নাছিল। ব্ৰুছ এজন ভয়ংকৰ নৃত্যশিল্পীও আছিল, আৰু ১৯৫৮ চনত তেওঁ হংকং চা চা চেম্পিয়নশ্বিপ জিকিছিল।
তেওঁ গুং ফুৰ দৰে বহুত আকৰ্ষণীয়ভাৱে নৃত্য অধ্যয়ন কৰিছিল আৰু এখন টোকাবহী ৰাখিছিল য’ত তেওঁ ১০৮ টা বিভিন্ন চা চা পদক্ষেপ লিপিবদ্ধ কৰিছিল। পঢ়াশুনা, গুং ফু আৰু নৃত্যৰ উপৰিও, ব্ৰুছ লী তেওঁৰ দেউতাকৰ পৃষ্ঠপোষকতাত এজন শিশু অভিনেতা আছিল যি নিশ্চয় সৰুৰে পৰাই জানিছিল যে ব্ৰুছৰ প্ৰদৰ্শনৰ ধাৰা আছিল। তেওঁৰ বয়স ১৮ বছৰ হোৱালৈকে তেওঁ ২০ খন চলচ্চিত্ৰত অভিনয় কৰিছিল।
ব্ৰুছ লীৰ জীৱনৰ নতুন দিশ
১৮ বছৰ বয়সত, ব্ৰুছে তেওঁৰ জীৱনত নতুন দিশ বিচাৰি আছিল। তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃ নিৰুৎসাহিত হৈছিল যে ব্ৰুছে যুঁজিবলৈ কিছু সমস্যাত পৰিছিল আৰু শৈক্ষিকভাৱে অধিক উন্নতি কৰা নাছিল। ১৯৫৯ চনৰ এপ্ৰিল মাহত ১০০ ডলাৰ পকেটত ৰাখি ব্ৰুছে আমেৰিকান প্ৰেচিডেণ্টছ লাইনত এটা বাষ্পীয় নাওত উঠি ছান ফ্ৰান্সিস্কোলৈ যাত্ৰা আৰম্ভ কৰে।
ব্ৰুছে চান ফ্ৰাঞ্চিস্কোত বেছি দিন নাথাকিল আৰু চিয়েটললৈ যাত্ৰা কৰিলে য’ত ৰুবি চাউ নামৰ এজন পাৰিবাৰিক বন্ধুৰ এখন ৰেষ্টুৰেণ্ট আছিল আৰু তেওঁ ব্ৰুছক চাকৰি আৰু বাসস্থানৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল। এতিয়ালৈকে ব্ৰুছে তেওঁৰ অভিনয় আৰু নৃত্যৰ আৱেগ এৰি গৈছিল আৰু তেওঁৰ শিক্ষা কঢ়িয়াই নিয়াৰ অভিপ্ৰায় ৰাখিছিল।
তেওঁ এডিচন টেকনিকেল স্কুলত নাম ভৰ্তি কৰে য’ত তেওঁ উচ্চ বিদ্যালয়ৰ স্নাতকৰ সমতুল্য প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰে আৰু তাৰ পিছত ৱাশ্বিংটন বিশ্ববিদ্যালয়ত নামভৰ্তি কৰে। বিশ্ববিদ্যালয়ত, ব্ৰুছ লীয়ে দৰ্শনত মেজৰ কৰিছিল। গুং ফুৰ প্ৰতি তেওঁৰ আগ্ৰহে দাৰ্শনিক ভিত্তিত সোমাই পৰাৰ আকাংক্ষাক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল আৰু সেই বছৰবোৰত তেওঁৰ বহুতো লিখিত প্ৰবন্ধে দাৰ্শনিক নীতিবোৰক কিছুমান সমৰ কলা কৌশলৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কৰিছিল।
ব্ৰুছ লীৰ গুং ফুৰ বিদ্যালয় স্থাপন
ব্ৰুছ লীয়ে বিশ্ববিদ্যালয়ত অধ্যয়ন কৰা তিনি বছৰত, তেওঁ গুং ফু শিকাই নিজকে সমৰ্থন কৰিছিল, সেই সময়ত ৰেষ্টুৰেণ্টত কাম কৰা, বাতৰি কাকত ভৰ্তি কৰা বা আন বিভিন্ন অদ্ভুত কাম এৰি দিছিল। ব্ৰুছে শিকোৱা বন্ধুবৰ্গৰ সৰু চক্ৰটোৱে তেওঁক গুং ফুৰ এখন প্ৰকৃত বিদ্যালয় খুলিবলৈ আৰু বিদ্যালয়ত পঢ়ি থাকোঁতে নিজৰ ভৰণপোষণৰ বাবে শিক্ষকতাৰ বাবে নামমাত্ৰ উৎসাহিত কৰিছিল।
১৯৬৩ চনত তেওঁৰ এজন শিক্ষাৰ্থী আছিল ৱাশ্বিংটন বিশ্ববিদ্যালয়ৰ লিণ্ডা এমেৰীৰ এজন সতেজ ব্যক্তি। লিণ্ডাই গাৰফিল্ড হাই স্কুলত চীনা দৰ্শনত তেওঁৰ অতিথি বক্তৃতাৰ পৰা ব্ৰুছ কোন আছিল জানিছিল, য’ত তেওঁ ছাত্ৰী আছিল আৰু স্নাতক হোৱাৰ পিছত গ্ৰীষ্মকালত তেওঁৰ চীনা বান্ধৱী চু এন কেৰ অনুৰোধত লিণ্ডাই গুং ফু পাঠ গ্ৰহণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।
ব্ৰুছ লী আৰু লিণ্ডা ১৯৬৪ চনত বিবাহপাশত আৱদ্ধ হৈছিল। এই সময়ছোৱাত, ব্ৰুছে গুং ফু শিকোৱাৰ পৰা কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ সিদ্ধান্ত লৈছিল। টাকি কিমুৰাৰ হাতত চিয়েটল স্কুল এৰি ব্ৰুছ আৰু লিণ্ডা অকলেণ্ডলৈ যায় য’ত ব্ৰুছে জেমছ লীৰ সৈতে তেওঁৰ দ্বিতীয় খন বিদ্যালয় খুলিছিল।
এতিয়া পাঁচ বছৰ আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰত থকাৰ পিছত, ব্ৰুছে কেৰিয়াৰ হিচাপে কাম কৰাৰ যিকোনো চিন্তা এৰি গৈছিল, আৰু পেছা হিচাপে তেওঁৰ সমৰ কলাৰ চয়নৰ বাবে নিজকে সম্পূৰ্ণৰূপে সমৰ্পিত কৰিছিল।
১৯৬৪ চনত ব্ৰুছক ছান ফ্ৰাঞ্চিস্কোৰ কিছুমান গুং ফু মানুহে প্ৰত্যাহ্বান জনাইছিল যিয়ে তেওঁ অ-চীনা শিক্ষাৰ্থীসকলক শিকোৱাত আপত্তি কৰিছিল। ব্ৰুছে প্ৰত্যাহ্বানটো স্বীকাৰ কৰিছিল আৰু মানুহবোৰ মুখামুখি হোৱাৰ বাবে নিৰ্ধাৰিত দিনটোত অকলেণ্ডৰ কুঁৱলীত উপস্থিত হৈছিল। চৰ্তাৱলী আছিল যে যদি ব্ৰুছ পৰাজিত হয়, তেন্তে তেওঁ অ-চীনাসকলক শিকোৱা বন্ধ কৰিব।
যেতিয়া ব্ৰুছে তেওঁক মজিয়াত পিন কৰি ৰাখিছিল তেতিয়া তেওঁৰ প্ৰতিদ্বন্দীয়ে এৰি দিয়াৰ সৈতে এইটো এটা চমু যুঁজ আছিল। যদিও তেওঁ জিকিছিল, তথাপিও তেওঁ লোকজনক তিনি মিনিটৰ ভিতৰত আঁতৰাই ৰাখিবলৈ অক্ষম হোৱাৰ বাবে তেওঁ কঠোৰ আৰু নিৰুৎসাহিত হৈছিল।
এইটোৱে ব্ৰুছৰ বাবে তেওঁৰ সমৰ কলাৰ অন্বেষণ আৰু তেওঁৰ শাৰীৰিক সুস্থতা বৃদ্ধিত এক টাৰ্ণিং পইণ্ট চিহ্নিত কৰিছিল। এইদৰে জিত কুনে দোৰ বিৱৰ্তন আৰম্ভ হৈছিল।
যেতিয়া ব্ৰুছ লীয়ে তেওঁৰ সমৰ কলা বিদ্যালয়বোৰ সম্প্ৰসাৰিত কৰাৰ পৰিকল্পনা কঢ়িয়াই আনিছিল, ভাগ্যই তেওঁৰ জীৱনক আন এটা দিশত আগুৱাই নিয়াৰ বাবে আগবাঢ়ি ছিল।
১৯৬৪ চনৰ আগষ্ট মাহত আমেৰিকান কেনপোৰ পিতৃ হিচাপে পৰিগণিত এড পাৰ্কাৰে ব্ৰুছক তেওঁৰ প্ৰথম আন্তৰ্জাতিক কাৰাটে টুৰ্ণামেণ্টত প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ চিএৰ লং বীচলৈ আমন্ত্ৰণ জনায়। দৰ্শকৰ এজন সদস্য আছিল জে চেব্ৰিং, যি তাৰকাসকলৰ বাবে এজন প্ৰখ্যাত হেয়াৰ ষ্টাইলিষ্ট। জয়ে তেওঁৰ প্ৰযোজক গ্ৰাহক উইলিয়াম ডজিয়াৰক এই দৰ্শনীয় চীনা যুৱকজনক মাত্ৰ কেইৰাতিমান আগতে গুং ফু প্ৰদৰ্শন কৰা দেখিছিল। শ্ৰীযুত ডজিয়াৰে এড পাৰ্কাৰৰ টুৰ্ণামেণ্টত লোৱা ছবিখনৰ এটা প্ৰতিলিপি লাভ কৰিছিল।
পৰৱৰ্তী সপ্তাহত তেওঁ ব্ৰুছ লীক অকলেণ্ডৰ ঘৰত ফোন কৰিছিল আৰু তেওঁক পৰ্দা পৰীক্ষাৰ বাবে লছ এঞ্জেলছলৈ আহিবলৈ আমন্ত্ৰণ জনাইছিল।
সেই সময়ত ব্ৰুছ লীৰ ব্যক্তিগত জীৱনতো পৰিস্থিতি সলনি হৈ আছিল। তেওঁৰ নিজৰ এক নম্বৰ পুত্ৰ ব্ৰেণ্ডন ব্ৰুছ লীৰ জন্ম হৈছিল ১৯৬৫ চনৰ ১ ফেব্ৰুৱাৰীত। এসপ্তাহৰ পিছত ব্ৰুছৰ দেউতাক লী হোই চুয়েনৰ হংকঙত মৃত্যু হয়। ব্ৰুছ সুখী হৈছিল যে তেওঁৰ দেউতাকে লী পৰিয়ালৰ প্ৰথম নাতিৰ জন্মৰ বিষয়ে জানিছিল।
ব্ৰুছে সেই সময়ত পৰিৱৰ্তনৰ সময়ত আছিল, অভিনয়ক তেওঁৰ কেৰিয়াৰ কৰি তুলিব নে দেশজুৰি গুং ফু ৰ বিদ্যালয় খোলাৰ পথত অব্যাহত ৰাখিব সেই সিদ্ধান্ত লৈছিল। তেওঁৰ সিদ্ধান্ত আছিল অভিনয়ৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া আৰু তেওঁ ইয়াক এক উৎপাদনশীল কেৰিয়াৰলৈ পৰিৱৰ্তন কৰিব পাৰিবনে চাবলৈ, যিয়ে সমৰ কলাৰ প্ৰতি তেওঁৰ আগ্ৰহ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।
ব্ৰুছে গুং ফু শিকাবলৈ ভাল পাইছিল, আৰু তেওঁ তেওঁৰ শিক্ষাৰ্থীসকলক ভাল পাইছিল। কিন্তু তেওঁ দেখিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল যে যদি তেওঁৰ বিদ্যালয়সমূহ অধিক সংখ্যক হয়, তেন্তে তেওঁ শিক্ষাদানৰ মানদণ্ডৰ ওপৰত নিয়ন্ত্ৰণ হেৰুৱাব। সমৰ কলাৰ প্ৰতি তেওঁৰ প্ৰেম এনেকুৱা আছিল যে তেওঁ যি মানদণ্ডৰ সৈতে ইয়াৰ কাষ চাপিছিল তাক লঘু কৰিব নিবিচাৰিছিল।
১৯৬৭ আৰু ১৯৭১ চনৰ মাজৰ বছৰবোৰ ব্ৰুছ লী পৰিয়ালৰ বাবে ক্ষীণ বছৰ আছিল। ব্ৰুছে তেওঁৰ অভিনয় কেৰিয়াৰ আগবঢ়াবলৈ কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিছিল আৰু কেইখনমান টিভি শৃংখলা আৰু চলচ্চিত্ৰত কিছু চৰিত্ৰ লাভ কৰিছিল। (ফিল্মোগ্ৰাফী চাওক) পৰিয়ালটোক সমৰ্থন কৰিবলৈ, ব্ৰুছে জিত কুনে দোত ব্যক্তিগত পাঠ শিকাইছিল, প্ৰায়ে মনোৰঞ্জন উদ্যোগৰ লোকসকলক। তেওঁৰ কিছুমান গ্ৰাহকৰ ভিতৰত আছিল ষ্টিভ মেককুইন, জেমছ কোবাৰ্ণ, ষ্টাৰ্লিং চিলিফাণ্ট, চি ৱেইণ্ট্ৰাউব, টেড এছলে, জো হাইমছ, জেমছ গাৰ্ণাৰ, কৰিম আব্দুল জব্বাৰ আৰু অন্যান্য।
আৰু এটা আশীৰ্বাদ আছিল ১৯৬৯ চনৰ ১৯ এপ্ৰিলত শ্যানন এমেৰী লী নামৰ এজনী কন্যাৰ আগমন। তাই লীৰ ঘৰলৈ বহুত আনন্দ কঢ়িয়াই আনিছিল আৰু সোনকালেই তাইৰ দেউতাকক তাইৰ কণমানি আঙুলিৰ চাৰিওফালে ৰাখিছিল। এই সময়ছোৱাত ব্ৰুছে ১৯৬৪ চনত অকলেণ্ডত আৰম্ভ কৰা প্ৰক্ৰিয়াটো অব্যাহত ৰাখিছিল, তেওঁৰ সমৰ কলাৰ পদ্ধতিৰ বিৱৰ্তন, যাক তেওঁ জিত কুনে দো বুলি অভিহিত কৰিছিল, “দ্য ৱে অৱ দ্য ইণ্টাৰচেপ্টিং ফিষ্ট”।
ব্ৰুছ লী শাৰীৰিক সংস্কৃতিৰ প্ৰতি সমৰ্পিত আছিল আৰু নিষ্ঠাৰে প্ৰশিক্ষণ লৈছিল। এইটো প্ৰকৃততে তেওঁৰ উৎসাহৰ বাবেই আঘাতপ্ৰাপ্ত হৈছিল যি টো তেওঁৰ বাকী জীৱনৰ বাবে বেদনাৰ দীৰ্ঘম্যাদী উৎস হৈ পৰিছিল।
১৯৭০ চনৰ এটা দিনত, গৰম নোহোৱাকৈ, তেওঁ সদায়ে কৰা কিবা এটা, ব্ৰুচে ১২৫ পাউণ্ডৰ বাৰবেল এটা তুলি লৈছিল আৰু ৰাতিপুৱা ব্যায়াম কৰিছিল আৰু তেওঁৰ পিঠিত গুৰুতৰভাৱে আঘাত প্ৰাপ্ত কৰিছিল। যথেষ্ট বিষ আৰু বহুতো পৰীক্ষাৰ পিছত, এইটো নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছিল যে তেওঁ চতুৰ্থ চেক্ৰেল স্নায়ুত আঘাত প্ৰাপ্ত কৰিছিল।
তেওঁক বিচনাৰ বিশ্ৰাম সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ আদেশ দিয়া হৈছিল আৰু কোৱা হৈছিল যে নিঃসন্দেহে তেওঁ আৰু কেতিয়াও গুং ফু নকৰে। পৰৱৰ্তী ছয় মাহৰ বাবে, ব্ৰুছ বিচনাত থাকিল। এয়া এক অত্যন্ত হতাশাজনক, হতাশাজনক আৰু বেদনাদায়ক সময় আছিল, আৰু লক্ষ্যবোৰ পুনৰ নিৰ্ধাৰণ কৰাৰ সময় আছিল। এই সময়ছোৱাতে তেওঁ সংৰক্ষণ কৰা লিখনিৰ যথেষ্ট পৰিমাণে কৰিছিল। কেইবামাহৰ পিছত, ব্ৰুছ লী নিজৰ পুনৰুদ্ধাৰ কাৰ্যসূচী আৰম্ভ কৰে আৰু প্ৰথমতে আদাৰে খোজ কাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু লাহে লাহে নিজৰ শক্তি গঢ়ি তোলে।
১৯৭০ চনত, যেতিয়া ব্ৰুছে তেওঁৰ পিঠিৰ আঘাতৰ পৰা শক্তি ঘূৰাই পাইছিল, তেতিয়া তেওঁ পাঁচ বছৰ বয়সৰ পুত্ৰ ব্ৰেণ্ডনৰ সৈতে হংকং ভ্ৰমণ কৰিছিল। হংকঙৰ প্ৰযোজক ৰেমণ্ড চাউৱে ব্ৰুছৰ সৈতে যোগাযোগ কৰি গোল্ডেন হাৰ্ভেষ্টৰ বাবে দুখন চলচ্চিত্ৰ কৰিবলৈ আগ্ৰহী হৈছিল। ব্ৰুছে এইটো কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল, যুক্তি দিছিল যে যদি তেওঁ আমেৰিকান ষ্টুডিঅ’ৰ সন্মুখৰ দুৱাৰত প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰে, তেন্তে তেওঁ হংকংলৈ যাব, তাত নিজকে প্ৰতিষ্ঠা কৰিব আৰু কাষৰ দুৱাৰেৰে ভিতৰলৈ ঘূৰি আহিব।
১৯৭১ চনৰ গ্ৰীষ্মকালত ব্ৰুছে লছ এঞ্জেলছ এৰি হংকংলৈ উৰা মাৰিছিল, তাৰ পিছত “দ্য বিগ বছ” নিৰ্মাণৰ বাবে থাইলেণ্ডলৈ গৈছিল, পিছলৈ ইয়াক “ফিষ্টছ অফ ফিউৰী” বুলিও কোৱা হৈছিল। যদিও কামৰ পৰিস্থিতি কঠিন আছিল, আৰু ব্ৰুছৰ অভ্যস্ততাৰ বাবে উৎপাদনৰ মানদণ্ড নিম্নমানৰ আছিল, “দ্য বিগ বছ” এক বৃহৎ সফলতা আছিল।
১৯৭১ চনৰ ছেপ্টেম্বৰ মাহত, চুক্তিভিত্তিক চলচ্চিত্ৰৰ দ্বিতীয়খনত চিত্ৰগ্ৰহণ আৰম্ভ হ’বলৈ সাজু হোৱাৰ লগে লগে ব্ৰুছে তেওঁৰ পৰিয়ালক হংকংলৈ স্থানান্তৰিত কৰে। “ফিষ্ট অফ ফিউৰী”, যাক “চীনা সংযোগ” বুলিও কোৱা হয়, সৰ্বকালৰ বক্স অফিচৰ অভিলেখ ভংগ কৰা প্ৰথম খন ছবিতকৈও ডাঙৰ সফলতা আছিল। এতিয়া যেতিয়া ব্ৰুছে গোল্ডেন হাৰ্ভেষ্টৰ সৈতে তেওঁৰ চুক্তি সম্পূৰ্ণ কৰিছিল, আৰু এক বেঙ্কেবল সামগ্ৰী হৈ পৰিছিল, তেওঁ তেওঁৰ চলচ্চিত্ৰৰ মানদণ্ডত অধিক ইনপুট পাবলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে। তৃতীয় চলচ্চিত্ৰখনৰ বাবে, তেওঁ ৰেমণ্ড চাউৰ সৈতে এক অংশীদাৰীত্ব গঢ়ি তোলে, যাক কনকৰ্ড প্ৰডাকচনবুলি কোৱা হয়। ব্ৰুছে কেৱল “ড্ৰেগনৰ পথ” বুলিও লিখা নাছিল, যাক “ড্ৰেগনৰ প্ৰত্যাৱৰ্তন” বুলিও কোৱা হৈছিল, কিন্তু তেওঁ ইয়াক পৰিচালনা আৰু প্ৰযোজনাও কৰিছিল। আকৌ এবাৰ, চিনেমাখনে ৰেকৰ্ড ভাঙিলে আৰু এতিয়া, হলিউডে শুনি আছিল।
১৯৭২ চনৰ পতনত ব্ৰুছে “মৃত্যুৰ খেল” নামৰ কাহিনীৰ চিত্ৰগ্ৰহণ আৰম্ভ কৰে, যিটো তেওঁ আকৌ এবাৰ কল্পনা কৰিছিল। ৱাৰ্ণাৰ ব্ৰাদাৰ্ছৰ সৈতে হোৱা চুক্তিৰ সমাপ্তিৰ ফলত চিত্ৰগ্ৰহণত বাধা প্ৰদান কৰা হৈছিল আৰু প্ৰথমবাৰৰ বাবে হংকং-আমেৰিকান সহ-প্ৰযোজনা কৰা হৈছিল। এই চুক্তিটো মুখ্যতঃ ৱাৰ্ণাৰ ব্ৰাদাৰ্ছৰ সভাপতি টেড এছলীৰ সৈতে ব্ৰুছৰ ব্যক্তিগত সম্পৰ্ক আৰু হংকঙত ব্ৰুছৰ সফলতাৰ দ্বাৰা সহজ কৰা হৈছিল। এইটো হংকঙৰ চলচ্চিত্ৰ উদ্যোগৰ এটা উত্তেজনাপূৰ্ণ মুহূৰ্ত আৰু এটা টাৰ্ণিং পইণ্ট আছিল। “ড্ৰেগনত প্ৰৱেশ কৰক”ৰ চিত্ৰগ্ৰহণৰ বাবে পথ প্ৰস্তুত কৰিবলৈ “মৃত্যুৰ খেল” স্থগিত ৰখা হৈছিল।
ব্ৰুছ লীৰ জীৱনৰ অন্তিম ক্ষণ
১৯৭৩ চনৰ আগষ্টত হলিউডৰ চীনা থিয়েটাৰত প্ৰিমিয়াৰ হোৱাৰ কথা আছিল “এণ্টাৰ দ্য ড্ৰেগন”। দুৰ্ভাগ্যবশতঃ, ব্ৰুছে তেওঁৰ চলচ্চিত্ৰখনৰ আৰম্ভণি চাবলৈ জীয়াই নাথাকিব।
১৯৭৩ চনৰ ২০ জুলাইত ব্ৰুছৰ সামান্য মুৰৰ বিষ হৈছিল। তেওঁক ইকুৱেজেচিক নামৰ এটা প্ৰেছক্ৰিপচন পেইনকিলাৰ আগবঢ়োৱা হৈছিল। পিলটো গ্ৰহণ কৰাৰ পিছত, তেওঁ শুবলৈ গৈছিল আৰু কোমালৈ গুচি গৈছিল। তেওঁ পুনৰুজ্জীৱিত হ’বলৈ অক্ষম হৈছিল। তেওঁৰ মৃত্যুৰ কাৰণ নিৰ্ধাৰণ কৰিবলৈ বিস্তৃত ফৰেনচিক ৰোগ বিজ্ঞান কৰা হৈছিল, যিটো তাৎক্ষণিকভাৱে স্পষ্ট হোৱা নাছিল। বিশ্বজুৰি উৰা মাৰি অহা প্ৰখ্যাত পেথলজিষ্টসকলৰ দ্বাৰা প্ৰদান কৰা সাক্ষ্যৰ সৈতে ন দিনীয়া কৰোনাৰৰ অনুসন্ধান অনুষ্ঠিত কৰা হৈছিল। সংকল্পটো আছিল যে বিষৰ ঔষধৰ এটা উপাদানৰ প্ৰতি ব্ৰুছ লীৰ এক অতিসংবেদনশীল প্ৰতিক্ৰিয়া আছিল যাৰ ফলত মগজুত তৰল ফুলি গৈছিল, যাৰ ফলত কোমা আৰু মৃত্যু হৈছিল।
পৃথিৱীয়ে সেইদিনা এজন উজ্জ্বল তাৰকা আৰু এজন বিকশিত মানুহ হেৰুৱাইছিল। তেওঁৰ আত্মা সমগ্ৰ বিশ্বৰ অকথিত সংখ্যাৰ লোকসকলৰ বাবে অনুপ্ৰেৰণা হৈ আছে।
“সহজ জীৱনৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা নকৰিব, কঠিন জীৱন সহ্য কৰাৰ শক্তিৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰিব।”
এনেধৰণৰ পোষ্ট নিয়মিয়াকৈ পঢ়িবলৈ আমাৰ লগত যোগদান কৰক। ধন্যবাদ।
